Welke gevolgen heeft de corona-crisis voor koffie- en cacaoboeren?

Welke gevolgen heeft de corona-crisis voor koffie- en cacaoboeren?

Hans Perk29 mei 2020

We spraken met Hans Perk, Regional Director Africa en Global Agricultural Sector Specialist, over wat werkt en wat niet in de koffie- en cacaoketens. We reflecteren over hoe we deze ketens beter kunnen laten werken na Covid-19.

Welke gevolgen heeft de Covid-19-crisis voor koffie- en cacaoboeren?

Miljoenen boeren zijn voor hun levensonderhoud afhankelijk van onze dagelijkse verwenmomenten. ‘Social distancing’ en een lockdown in producerende en consumerende landen hebben verstrekkende gevolgen voor boeren. Het sluiten van grenzen, een trage afhandeling in havens, het achterblijven van containers en schepen en het sluiten van verwerkingsbedrijven hebben allemaal geleid tot betalingsachterstanden.

Voor een impactinvesteerder als Oikocredit wordt het moeilijker om bijvoorbeeld het risico van een investering in te schatten, documenten te registreren om een ​​lening te verwerken, en sommige impactinvesteerders zijn helemaal gestopt met het financieren van de landbouw.

Dat restaurants, coffeeshops en bars in veel delen van de wereld gesloten zijn, zal snel gevolgen hebben. Prijzen zullen dalen en internationale kopers annuleren hun contracten.

Is er een probleem met de huidige structuur van de leveringsketen?

Wat in tijden van crisis pijnlijk duidelijk wordt, is de afhankelijkheid van internationale markten, met coöperaties en boeren in een zwakke onderhandelingspositie. Kinderarbeid en ontbossing, om maar twee duurzaamheidskwesties te noemen, kunnen alleen serieus worden aangepakt als we de werkelijke productieprijs kunnen en willen betalen. Daarbij moet rekening gehouden worden met de sociale en milieukosten en moet een langetermijnperspectief gehanteerd worden, waardoor de handelsbetrekkingen op lange termijn worden bevorderd.

In de loop der jaren hebben we veel alternatieven gezien die deels een oplossing bieden. Zo biedt certificering een betere prijs voor een betere sociale en milieuprestatie. Maar dit is nog steeds maar een klein deel van de markt.

Zijn fair trade en biologische boeren beschermd tegen problemen op de massamarkten?

Heel eenvoudig, nee. De markten voor specialiteiten en gecertificeerde producten worden waarschijnlijk het eerst getroffen. Ironisch genoeg zijn dit de markten waarin veel boeren en hun coöperaties hebben geïnvesteerd om zich te diversifiëren, weg van de massaproductie, omdat ze op zoek zijn naar betere prijzen en stabiele koperrelaties.

Boeren kunnen zich al snel afvragen welke toegevoegde waarde hun coöperatie biedt en waarom ze hebben geïnvesteerd in certificering. Met ‘social distancing’ kan de coöperatie geen vergaderingen en trainingen organiseren. Veel boeren zijn ook afhankelijk van de verbinding met de markt die de coöperatie biedt, samen met haar contante betalingen.

Naarmate de coronaviruspandemie voortduurt, kan ik voorzien dat de coöperaties uiteindelijk erg verzwakt zullen zijn, als we onze solidariteit niet tonen. Het zal dan zeer veel tijd kosten om te herstellen wat in de loop van vele jaren is opgebouwd.

Wat kunnen de koffie- en cacaosector doen om de situatie te verbeteren?

Gelukkig kan er veel worden gedaan in een samenwerkingsverband tussen de coöperaties en de boeren, de financiers, het maatschappelijk middenveld, de particuliere sector en de overheden. Er zijn vier dingen die ik vandaag de dag het meest urgent vind.

  1. De afhankelijkheid van boeren van internationale marktgewassen verminderen. Veel boeren zijn sterk afhankelijk van marktgewassen die voor de internationale markten worden verbouwd.

  2. Waarde creëren en markten ontwikkelen in de landen van herkomst. Nu wordt de winstmarge in cacao en koffie gemaakt aan het einde van de toeleveringsketen, vaak in rijkere landen.

  3. Investeren in coöperaties. In de plattelandsgebieden van Latijns-Amerika en Afrika leveren coöperaties en andere boerenorganisaties essentiële diensten op plaatsen die geen enkele andere organisatie of overheid kan bereiken.

  4. De werkelijke kosten van de productie betalen. De handhaving van de sociale en milieuwetgeving moet beter, dus we hebben een nieuwe aanpak nodig om de prijzen te verbeteren. Vrijwillige normen zijn niet voldoende.

Deze ideeën zijn niet bepaald nieuw. Maar ik geloof wel dat de crisis waarin we ons nu bevinden, ons een nieuwe impuls geeft om op te roepen tot actie.

En wat denkt u dat Oikocredit kan doen?

Oikocredit speelt al een belangrijke rol in de financiering van coöperaties, die op hun beurt honderdduizenden leden hebben, en kan een katalysator en leider zijn ter ondersteuning van de initiatieven die ik heb beschreven.

Ik denk dat Oikocredit en haar investeerders solidair zullen zijn met onze partners en hen door deze crisis heen zullen helpen, door hen de financiering te bieden die ze nodig hebben. Op deze manier kunnen we de partners die dit het meest nodig hebben, ondersteunen en hen klaarstomen voor de toekomst.

« Terug